پیروزی 124-117 لیکرز مقابل ایندیانا - آستین ریوز 45 امتیاز کسب کرد.

آستین ریوز به این سوال با صدای بلند و مطمئن پاسخ داد. او در دیدار برد مقابل ایندیانا (124:117) بهترین عملکرد دوران حرفه ای خود را داشت: 45 امتیاز، 7 ریباند و 7 پاس منجر به گل. از همان ثانیه های اول که او بازی را رهبری کرد، در هر دو طرف زمین تسلط داشت و ثابت کرد که می تواند مهره ای کلیدی برای لیکرز باشد. این برد پنجمین برد متوالی برای این تیم بود که همچنان در آستانه بخش تعیین کننده فصل به شتاب خود ادامه می دهد. حال این سوال پیش می‌آید: آیا ریوز جواهر پنهان لیکرز جدید است؟

آستین ریوز پیشتاز لیکرز، رکوردشکنی بازی و شکست آماری

از همان ابتدای بازی، لیکرز به وضوح نشان داد که جدی است. اولین حمله با یک پرتاب سه امتیازی دقیق آستین ریوز با یک خطا به پایان رسید، که لحن کل بازی را رقم زد. تیم بلافاصله سرعت خود را افزایش داد و گیب وینسنت از عمق شوت زد و جکسون هیز و روی هاچیمورا زیر سبد تسلط یافتند و نبرد ریباند را بردند. ایندیانا زمانی برای تطبیق نداشت و در پایان کوارتر اول امتیاز 44:22 به سود لیکرز با 71 درصد شوت‌های شگفت‌انگیز بود.

در دوره دوم، پیسرز شروع به سازماندهی بیشتر کردند. با این حال، تایریس هالیبرتون رهبر آنها در سایه ماند و بر روند جلسه تأثیری نداشت. ریوز از این لحظه استفاده کرد و ابتکار عمل را کاملا به دست گرفت. او به سرعت از دفاع به حمله تبدیل شد، با اطمینان از پشت قوس شوت زد و به راحتی زیر حلقه قرار گرفت. حرکات او بدون توپ فضاهای خالی برای هم تیمی هایش ایجاد کرد و اعتماد به نفس او به کل تیم منتقل شد. تا نیمه، او قبلاً 20 امتیاز کسب کرده بود و ایندیانا نتوانست یک برنامه دفاعی مؤثر در برابر او پیدا کند.

• لیکرز شروعی قوی دارد – ریوز با یک خطا از پشت قوس گلزنی کرد و تیم 44-22 پیش افتاد.
• تسلط ریوز - 20 امتیاز در وقت استراحت، درایوهای مطمئن، پرتاب های دقیق.
• خط تیره ایندیانا - برایانت و تاپین فاصله را به 10 امتیاز کاهش دادند.
• پاسخ ریوز - پاس های کلیدی، مهار، بازی مطمئن در حمله.
• کنترل تمپو - حملات خونسرد، کمک، اجرای پایدار.
• نقطه عطف در مسابقه - پیسرز نزدیک‌تر شد، اما ریوز به طور مداوم با گل پاسخ می‌داد.
• سهم تعیین کننده - آستین تیم را به جلو هدایت کرد و یک برتری راحت را حفظ کرد.

پس از استراحت، پیسرز تهاجمی تر بازی کرد. توماس برایانت و اوبی تاپین شروع به مبارزه فعال تر زیر سبد کردند و به لطف آن فاصله را به 10 امتیاز کاهش دادند. چند حمله موفق به آنها اعتماد به نفس داد و لیکرز برای لحظه ای کنترل بازی را از دست داد. با این حال، در این مرحله بود که ریوز دوباره به میدان آمد. او فقط امتیاز نگرفت، با نهایت خونسردی این کار را انجام داد. وقتی لیکرز به نتیجه نیاز داشت، آستین با خونسردی به سمت سبد می‌رفت، خطاها را انجام می‌داد یا از راه دور شوت‌های دقیقی می‌زد. پاس های او هم تیمی ها را در موقعیت های ایده آل یافت و به لیکرز اجازه داد تا برتری خود را حفظ کنند. در یک نقطه او یک مهار کلیدی انجام داد، بلافاصله یک حمله سریع را آغاز کرد و به هاچیمورا کمک کرد، که لحظه را به طرز تماشایی از بالا به پایان رساند.

کوارتر سوم نقطه عطفی بود. ایندیانا نزدیک شد، اما هر بار که آنها توانستند فاصله را کم کنند، ریوز پاسخ می داد. چه شوت دقیق، چه درایو یا پاس به موقع، او کنترل کاملی بر سرعت بازی داشت. این بازی با پیشروی لیکرز به پایان رسید، اما تنش در بازی همچنان ادامه داشت. در پس زمینه خستگی رهبران ایندیانا، آستین تا حد ممکن متمرکز به نظر می رسید. او فقط نقش خود را ایفا نکرد، او تیم را به جلو هدایت کرد و بلوغ و اعتماد به نفس را در اقدامات خود نشان داد. سهم او در این بازی بسیار مهم بود، و به لطف او بود که لیکرز در کوارتر پایانی برتری راحت خود را حفظ کرد.

آستین ریوز و رکوردشکنی او با 45 امتیاز، پیشتازی و پیروزی برای لیکرز است

این بازی نقطه عطفی برای آستین ریوز شد. او با اعتماد به نفس کامل به زمین آمد و نشان داد که توانایی هدایت تیم را دارد. در کوارتر آخر، اقدامات او نتیجه مسابقه را تعیین کرد - او به خوبی توپ را کنترل کرد، هم تیمی های خود را پیدا کرد و در مهمترین لحظات حمله کرد.
یکی از لحظات کلیدی پرتاب با خطا در پایان بود. ریوز با اعتماد به نفس با مدافع برخورد کرد، توپ را به درون سبد فرستاد و سپس بلافاصله توپ ربایی انجام داد، به داخل شکاف سرعت داد و با یک دانک دیدنی حمله را به پایان رساند. این لحظه تبدیل به نقطه عطفی شد. هواداران تشویق شدند و نیمکت با خوشحالی از جا پرید و متوجه شد که این قسمت چقدر مهم است.

اما ایندیانا قصد تسلیم شدن نداشت. با یک دقیقه مانده به پایان مسابقه، او فاصله را به پنج امتیاز کاهش داد و فتنه ای را اضافه کرد. به نظر می رسید که بازی ممکن است تغییر کند، اما ریوز خونسردی خود را حفظ کرد. او با اطمینان ضربات آزاد را تبدیل به گل کرد و سپس در مالکیت قاطع، توپ را دوباره در دستانش گرفت و حمله را با دقت تمام کرد. پس از این، هیچ شکی باقی نمانده بود - لیکرز دیدار را به پیروزی می رساند.

وقتی آژیر پایانی به صدا درآمد، سکوها به شدت تشویق کردند. زمانی که هم تیمی هایش به خاطر عملکرد باورنکردنی اش به او تبریک گفتند، نام ریوز بلندتر و بلندتر می شد. 45 امتیاز، 7 ریباند، 7 پاس منجر به گل - این فقط یک مسابقه رکوردشکنی نیست، بلکه یک پیشنهاد واقعی برای رهبری است. قبل از او، تنها بزرگترین بازیکنان لیکرز به چنین اعدادی دست یافته بودند: لبرون جیمز، کوبی برایانت، مجیک جانسون، جری وست و الگین بایلر. اکنون ریوز در میان آنهاست.

امروز عصر خیلی تغییر کرد. اکنون او نه به عنوان یک نقش آفرین، بلکه به عنوان بازیکنی که می تواند نتیجه مسابقات را تعیین کند، تلقی می شود. او نشان داد که می تواند در پرتنش ترین لحظات مسئولیت را بر عهده بگیرد و تیم را به جلو هدایت کند.
لیکرز به روند پیروزی های خود ادامه می دهد و دیدار با یوتا در پیش است. حالا همه منتظر پاسخ سوال اصلی هستند: آیا این مسابقه یک استثنا بود یا این تازه شروع فصل جدیدی در حرفه آستین ریوز است؟