سیستم پلی آف KHL 2025 - مبارزه برای هشت نفر برتر و فتنه فصل

هنوز یک ماه و نیم تا پایان مسابقات قهرمانی عادی KHL باقی مانده است، اما مبارزه برای پلی آف اساساً به پایان رسیده است. فتنه ای که باید هواداران را در تعلیق نگه می داشت مدت ها قبل از پایان پایان کار از بین رفت. برای مقایسه: در NHL در شرق، 9 تیم برای دو مکان باقی مانده به مبارزه ادامه می دهند، در حالی که در VHL، 10 باشگاه برای 5 امتیاز می جنگند. اما در KHL همه چیز بسیار واضح است - همه شرکت کنندگان در پلی آف از قبل تعیین شده اند. سوال این است که آیا چیزی وجود دارد که باید در سیستم تغییر کند تا پایان فصل واقعاً هیجان انگیز باشد؟

فتنه در KHL - چرا مبارزه برای پلی آف در حال تبدیل شدن به رسمی است

هر فصل، مسابقات قهرمانی عادی KHL طبق سناریو مشابهی به پایان می رسد: مدت ها قبل از پایان آن، مشخص می شود که کدام تیم به پلی آف راه پیدا می کند و کدام یک کنار گذاشته می شوند. این امر به ویژه در کنفرانس غرب قابل توجه است، جایی که 13 تیم برای دومین سال متوالی بدون تغییر باقی مانده اند. به نظر می رسد که تیم های بیشتری باید شانس مبارزه برای حضور در پلی آف را داشته باشند، اما واقعیت چیز دیگری است. فصل گذشته کونلون با XNUMX امتیاز کمتر از دینامو مینسک نهم شد. امسال این وضعیت در حال تکرار است - تیم چین بار دیگر از منطقه پلی آف دور شده است و فاصله آن با اژدر در حال حاضر XNUMX امتیاز است. دسیسه؟ عملا وجود ندارد.

در شرق تصویر کمی بهتر است، اما دور از ایده آل است. فصل گذشته آمور، نفتخیمیک و سیبیر به نظر می رسید برای آخرین مرحله پلی آف در رقابت هستند، اما این رقابت فریبنده بود. نووسیبیرسک به دلیل مشکل لژیونرها عملاً خود را از مسابقه حذف کرد و نفتخیمیک نتوانست قهرمانی را شروع کند که سرنوشت آن را از پیش تعیین کرده بود. در این فصل وضعیت حتی واضح تر است: سیبیر و دریاسالار بسیار جلوتر هستند و بعید است مسابقات باقی مانده چیزی را تغییر دهد.

یک سوال طبیعی در اینجا مطرح می شود: چگونه می توان وضعیت را اصلاح کرد؟ بخش پایانی فصل عادی نباید به یک سری مسابقات رسمی تبدیل شود که در آن هیچ کس دیگر برای چیزی نمی جنگد. اولین چیزی که به ذهن می رسد گسترش لیگ است. اما سخت تر از آن چیزی است که به نظر می رسد. اضافه کردن تیم های جدید به سادگی امکان پذیر نخواهد بود - به پول، زیرساخت ها و عرصه های مناسب نیاز دارید. در حال حاضر باشگاه های زیادی در KHL وجود ندارند که برای چنین گامی آماده باشند. اگرچه استثنائاتی وجود دارد، به عنوان مثال، Tula AKM، که به وضوح قصد دارد وارد KHL شود و نمی‌خواهد یک تیم جانشین باشد. ایده ایجاد دومین تیم KHL در سن پترزبورگ نیز برای مدت طولانی مورد بحث قرار گرفته است - شهری با تاریخچه غنی هاکی، جایی که قصر یخ سزاوار استفاده فعال است.

گامی به سوی افزایش رقابت یا ضربه ای به خارجی ها

ایده کاهش زمین پلی آف به شش تیم در هر کنفرانس می تواند در بین هواداران بحث برانگیز باشد. این امر به ویژه بر کسانی تأثیر می گذارد که از تیم های پایین جدول - عمدتاً باشگاه هایی از نیژنی نووگورود، نووسیبیرسک یا ولادی وستوک حمایت می کنند. با این حال، KHL بیش از یک بار تصمیمات سختی گرفته است: لازم به یادآوری است که چگونه کوزنیا و یوگرا از لیگ حذف شدند. سوال این است که آیا چنین اصلاحی به نفع مسابقات خواهد بود یا برعکس وضعیت را بدتر می کند.

اگر 6 تیم را در پلی آف رها کنیم، بدیهی است که سیستم برگزاری مسابقات نیازمند تغییراتی است. منطقی ترین گزینه این است که به دو تیم اول در هر کنفرانس دسترسی مستقیم به نیمه نهایی داده شود و باشگاه ها از رتبه سوم به ششم به مرحله پلی-این اعزام شوند. این رویکرد فصل عادی را شدیدتر می کند: رهبران انگیزه اضافی برای مبارزه برای دو مکان اول دریافت می کنند تا از خطر در بازی پرهیز کنند و تیم های رده متوسط ​​تا آخر برای رتبه ششم مبارزه خواهند کرد.

چگونه قالب play-in را پیاده سازی کنیم؟ ما می توانیم سیستم مورد استفاده در لیگ هاکی جوانان (MHL) را به عنوان مبنایی در نظر بگیریم. در آنجا، باشگاه های 6 تیم برتر یک گروه با بهترین تیم های زیرگروه دیگر دیدار می کنند و این سری تا دو پیروزی ادامه دارد. با این حال، به منظور به حداقل رساندن عامل تصادفی، KHL می تواند مجموعه را به سه مسابقه افزایش دهد. این امر نتیجه عادلانه تری را تضمین می کند و احتمال حذف غیرمنتظره یک تیم قدرتمند پس از دو بازی ناموفق را از بین می برد.

این عقیده وجود دارد که چنین نوآوری می تواند تأثیر منفی بر رهبران بگذارد، زیرا دو تیم برتر هر کنفرانس می توانند از ریتم بازی خارج شوند و منتظر حریف باشند. با این حال، این استدلال بحث برانگیز است. برعکس، آنها این فرصت را خواهند داشت که با آرامش برای مسابقات پلی آف آماده شوند، بازی های حریفان آینده را ریکاوری و تجزیه و تحلیل کنند. این بدان معناست که آنها در شرایط مطلوب به نیمه نهایی نزدیک خواهند شد.

جدول رده بندی کلی در KHL - سطح جدیدی از رقابت یا ضربه ای به لیگ؟

ایده تقسیم نشدن KHL به کنفرانس های شرقی و غربی مدت هاست که مورد بحث قرار گرفته است و احتمال تحقق آن بسیار زیاد است. به جای تقسیم بندی معمول، یک جدول واحد وجود دارد که در آن همه باشگاه ها با یکدیگر رقابت خواهند کرد. چنین حرکتی می تواند خود قهرمانی را به طور اساسی تغییر دهد، اما در عین حال سؤالات جدیدی را ایجاد خواهد کرد: چگونه می توان پلی آف را اصلاح کرد تا تماشایی و منصفانه باقی بماند؟ و آیا این امر منجر به مشکلات لجستیکی به خصوص برای تیم های خاور دور نخواهد شد؟

اگر کنفرانس ها را حذف کنیم، قالب معمول با 16 شرکت کننده پلی آف ممکن است بی معنی شود. یکی از گزینه های احتمالی خروج از 12 باشگاه برتر در رقابت های جام گاگارین است. چهار تیم قوی به طور خودکار به مرحله یک چهارم نهایی راه پیدا می کنند، در حالی که هشت تیم باقی مانده از طریق پلی این برای بلیت بازی می کنند. این باعث ایجاد فتنه می شود، زیرا مبارزه نه تنها برای رسیدن به پلی آف، بلکه برای حق پرش از دور اول خواهد بود.

گزینه دیگر حتی فشرده تر است: شش تیم بلافاصله به پلی آف می روند و چهار تیم برای مکان های باقی مانده در پلی آف بازی می کنند. این فرمت وضعیت واقعی لیگ را در نظر می گیرد: در حال حاضر، حدود 12 باشگاه در KHL با بودجه رقابتی وجود دارد و بقیه رقابت برای موقعیت های بالا دشوار است. حذف تیم های آشکارا ضعیف باعث کیفیت بهتر پلی آف می شود، زیرا تنها تیم هایی که واقعاً آماده مبارزه هستند در آن باقی می مانند.

اما این ایده یک نقطه ضعف دارد. بدون کنفرانس، تعداد پروازهای طولانی مدت به میزان قابل توجهی افزایش خواهد یافت. در حال حاضر، در دور اول، تیم ها در منطقه خود بازی می کنند، اما تحت سیستم جدید، به عنوان مثال، آدمیرال از ولادی وستوک می تواند دینامو مسکو را به عنوان حریف در دور اول داشته باشد. این موضوع نه تنها بر دوش بازیکنان، بلکه بر بودجه باشگاه ها به خصوص باشگاه هایی که منابع مالی جدی ندارند، سنگین است.

کوتاه کردن مرحله پلی آف: اقدامی رادیکال یا راهی برای رقابت منصفانه؟

یکی از جسورانه‌ترین گزینه‌های اصلاحی، کوتاه کردن مرحله پلی‌آف با حذف یک دور است. در این صورت، تنها چهار تیم برتر از هر کنفرانس در مبارزه برای جام گاگارین باقی می مانند و مرحله بازی و مرحله اول از بین می رود. در نگاه اول، این غیر واقعی به نظر می رسد، اما اگر در مورد آن فکر کنید، این فرمت می تواند رویکرد باشگاه ها به فصل عادی را تغییر دهد.

امروزه، بسیاری از تیم‌ها فصل عادی را به عنوان یک مرحله آماده‌سازی می‌بینند، زیرا می‌دانند که حتی یک نتیجه متوسط ​​نیز می‌تواند حضور در پلی‌آف را تضمین کند. اگر فقط چهار تیم برتر برای فصل بعد رقابت کنند، ارزش هر امتیاز به طور چشمگیری افزایش می یابد. تیم ها مجبور می شوند در هر مسابقه تمام تلاش خود را بپردازند و مبارزه برای 4 تیم برتر بسیار شدیدتر می شود. این امر به ویژه بر باشگاه‌های بزرگ تأثیر می‌گذارد که دیگر نمی‌توانند فصل را با آرامش شروع کنند.

البته این فرمت برای تیم های طبقه متوسط ​​سخت خواهد بود. شانس آنها برای حضور در مبارزه برای جام بسیار کم خواهد بود، اما نکته اینجاست - پلی آف باید میدانی برای بهترین ها باشد. خارجی ها باید در استراتژی خود تجدید نظر کنند، سیستم آموزشی خود را توسعه دهند و انتخاب را جدی تر بگیرند. دیگر نمی توان به سادگی وارد جمع هشت تیم برتر شد و فصل را موفقیت آمیز دانست.

نکته مهم دیگر افزایش ارزش سرگرمی است. امروزه، در دور اول پلی آف، جفت ها اغلب در جایی به هم می رسند که نتیجه رویارویی عملاً از پیش تعیین شده است. اگر تنها قوی‌ترین‌ها در جام گاگارین باقی بمانند، می‌توان منتظر سریال‌های بسیار پرتنش بود، جایی که هر مسابقه به یک نبرد واقعی تبدیل می‌شود. البته چنین اصلاحی با مقاومت روبرو خواهد شد، اما می تواند انگیزه ای برای باشگاه ها شود. تنها سوال این است که آیا لیگ برای چنین چالشی آماده است؟